Στο μικρό μπαρ της πόλης οι αναδουλειές συνεχίζονταν με ελάχιστους πελάτες να έρχονται κάθε μέρα. Ο Βαραβάς, ο μπάρμαν, απεγνωσμένος προσπαθούσε να βρει συνέχεια νέους τρόπους να προσελκύσει κόσμο. Μετά από πολύ σκέψη θυμήθηκε πως το δεύτερο υπόγειο του μαγαζιού ήταν αχρησιμοποίητο για χρόνια, οπότε, μιας και είχε κάτι λεφτά στην άκρη, πήρε τα έβαλε σε ένα βάζο και έγραψε σε μια αφίσα πάνω από αυτό:
"Είσαι αρκετά άντρας για να αντιμετωπίσεις το υπόγειο και να κερδίσεις το περιεχόμενο του βάζου?"
Μέσα σε λίγη ώρα μπαίνει στο μαγαζί ένας περίεργος τύπος και ρωτούσε πληροφορίες για το σκηνικό. Ο μπάρμαν τον εξηγεί πως πρέπει να μείνει στο υπόγειο για 24 ώρες και πως το κόστος συμμετοχής είναι 100€. Αν τα καταφέρει θα κερδίσει τα χρήματα, αλλιώς θα γίνει ο περίγελος των θαμώνων. Συμφωνεί λοιπόν ο τύπος, ο μπάρμαν τον πάει στο υπόγειο και τον κλειδώνει μέσα. Μετά από 3 ώρες ακούγονται κλάματα, φωνές και ο τύπος εκλιπαρεί να τον ανοίξουν. Ανοίγει ο μπάρμαν βγαίνει έξω ο τύπος, παραδέχεται την ήττα του και κάθεται να πιει μια μπύρα. Τον ρωτάει λοιπόν ο Βαραβάς:
-Τι συνέβη και παραιτήθηκες τόσο γρήγορα?
-Η μυρωδιά εκεί κάτω ήταν αποπνικτική, σαν κάποιος να είχε χέσει μέσα σε μία σάπια φώκια.
Την επόμενη μέρα ένας άλλος άγνωστος μπαίνει στο μαγαζί και πλησιάζει την μπάρα για να μάθει περισσότερα. Αφού ο Bαραβάς τον εξηγεί και αυτόν τις λεπτομέρειες τις πρόκλησης, τον κατεβάζει κάτω και τον κλειδώνει μέσα στο υπόγειο. Μετά από 6 ώρες, ακούγονται χτύποι στην πόρτα και παρακάλια. Ο Βαρβαβάς τον ανοίγει και τον λέει ότι έχασε. Ενώ λοιπόν πίνει και αυτός την μπύρα του γίνεται η ερώτηση:
-Άντεξες λίγο παραπάνω από τον προηγούμενο, αλλά γιατί βγήκες?
-Άσε άσε, αυτήν η μυρωδιά ήταν αποπνικτική, αλλά την πάλευα. Όταν όμως πήγα να καθίσω σε ένα δοκάρι και έπιασα κάτι που είχε αίσθηση σαν περιεχόμενο λεπτού εντέρου ελέφαντα, πετάχτηκα!
Το σκηνικό αυτό λοιπόν συνεχίστηκε και ένας ακόμα "άντρας" είδε την αγγελία και δέχτηκε να μείνει στο υπόγειο. Από την πρώτη στιγμή ακουγόταν κραυγές, αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία. Μετά από 12 ώρες άρχισε και αυτός τα παρακάλια, οπότε δέχτηκε την ήττα του. Σε έξαλλη κατάσταση και πίνοντας το τσαγάκι του προσπαθεί να εξηγήσει τι έγινε:
-Γιατί φώναζες από την πρώτη στιγμή?
-Έχει ζούζουλα εκεί κάτω, πολλά ζούζουλα. Όπου και να καθόμουν ήταν πάνω μου, με περπατούσαν!
Συνεχίζεται λοιπόν το σκηνικό για καμιά βδομάδα και το χρηματικό έπαθλο στο βάζο μεγαλώνει. Κανείς δεν έδειχνε να φτάνει κοντά στις 24 ώρες και ο Βαραβάς έτριβε τα χέρια του. Μια Κυριακή λοιπόν κανένας δεν φάνηκε για να δείξει αντρίλα. Χαρούμενος ότι τα παράτησαν ο μπαρμαν πάει να κατεβάσει την αφίσα, αλλά ένας παρακμιακός τύπος μπαίνει εκείνη την στιγμή στο μαγαζί και ρωτά αν ισχύει ακόμα ο διαγωνισμός. Μετά τις απαραίτητες επεξηγήσεις και σε αυτόν, τον κλειδώνουν στο υπόγειο. Την επόμενη μέρα ανοίγει το μπαρ και κανείς δεν έχει ακούσει ούτε μια κραυγή. Περνάνε οι 24 ώρες, κατεβαίνει κάτω ο Βαραβάς και ανοίγει την πόρτα. Τότε βρίσκει τον τύπο, πολύ άνετο, σαν να μην πέρασε μια ώρα. Παραδέχεται την ήττα του ο μπαρμαν και τον παραδίδει το βάζο με το χρήμα. Κάθεται λοιπόν ο τύπος να πιει μια μπύρα:
-Πως τα κατάφερες ρε άνθρωπε? Κανείς δεν άντεξε τόση ώρα.
-Εεε ρε, εντάξει ήταν.
-Τι εντάξει .... Μα πως άντεξες την μυρωδιά, τα έντομα, την μπίχλα?
-Εε και συ σιγά το δύσκολο, απλά πήγα και έχεσα στη μια γωνία και πήγα και έκατσα στην απέναντι γωνία.