Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Καμμιά δεκαριά πόντοι

Στο μικρό μπαράκι της γνωστής πόλης επικρατεί ησυχία για ακόμα μια φορά. Ξαφνικά μπαίνει μέσα ένας, όχι και τόσο τακτικός, πελάτης από ένα κοντινό χωριό. Πάει στο μπαρ και κάθεται. Πίνει την μπύρα του σκυμμένος και αναστενάζει. Ο μπάρμαν τον είδε και καθώς καθάριζε ποτήρια τον λέει:
-Προβλήματα?
-Άσε έχω ένα μεγάλο.
-Για πες, έχω δει πολλά εγώ, μήπως και μπορώ να σε βοηθήσω.
-Μπααα άσε σε λέω είναι μεγάλο πρόβλημα, κανείς δεν με βοήθησε μέχρι τώρα.
-Πες ρε, σε λέω έχω δει πολλά.
-Να …. στο χωριό έχω δύο άλογα. Χωρίς αυτά δεν μπορώ να κάνω τις αγροτικές δουλειές. Το ένα έχει μια ασθένεια και το άλλο μια άλλη και πρέπει να παίρνουν διαφορετικά φάρμακα. Αλλά εγώ δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα άλογα και μπερδεύω τις δόσεις. Αν δεν γίνουν καλά, δεν μπορώ να τα φέρω βόλτα.
-Έλα ρε ντάξει, θα σε πω εγώ τι θα κάνεις. Θα πας και θα κουρέψεις την ουρά του ενός αλόγου και έτσι θα τα ξεχωρίζεις!
-Τι είπες μόλις τώρα ρε φίλε, κανείς δεν το είχε σκεφτεί αυτό μέχρι τώρα! Πάω τώρα στο χωριό να βάλω μπρος το σχέδιο. Ευχαριστώ και πάλι.
-Αφού σε είπα ρε φίλε, έχω δει πολλά. Δεν κάνει τίποτα.

Περνάει κάνα εξάμηνο και εμφανίζεται πάλι ο ίδιος πελάτης. Κάθεται στο μπαρ και παραγγέλνει μια μπύρα. Ο μπάρμαν τον βλέπει πάλι στεναχωρημένο και ρωτά:
-Τι έγινε, το εφάρμοσες το κόλπο που σε είπα?
-Το εφάρμοσα και έπιασε για ένα μήνα. Μετά η ουρά ξαναμεγάλωσε και πάλι τα μπερδεύω.
-Εεεε τότε θα κάνεις το άλλο!
-Πες με γιατί είμαι στο χείλος της καταστροφής!
-Θα πας και θα κουρέψεις την χαίτη του ενός αλόγου και θα τα ξεχωρίζεις έτσι.
-Τι είπες ρε θεέ πάλι! Πάω τώρα!

Περνάει πάλι κάνα εξάμηνο και εμφανίζεται ξανά ο τύπος στο μπαρ. Για ακόμα μια φορά κάθεται στεναχωρημένος στο μπαρ και τον βλέπει ο μπάρμαν:
-Τι έγινε πάλι?
-Έκανα ότι με είπες αλλά μετά από δύο μήνες ξαναμεγάλωσε η χαίτη και δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω.
-Εεεεε μα με αυτό το θέμα! Άκου τι θα κάνεις. Θα μετρήσεις το ένα άλογο και θα μετρήσεις και το άλλο. Δεν μπορεί, το ένα θα είναι ψηλότερο.
-Πω ρε φίλε, που τις κατεβάζεις αυτές τις ιδέες? Πάω τώρα να τα μετρήσω.

Περνάνε δύο μήνες και ο τύπος εμφανίζεται στο μπαρ. Τον βλέπει ο μπάρμαν ότι είναι χαρούμενος και τον ρωτά:
-Τελικά τι έκανες?
-Φίλε είχες δίκιο, η ιδέα σου ήταν τρομερή!
-Είδες που στα λεγα?
-Ναι ρε, τα μέτρησα τα άλογα και το καφέ είναι καμιά δεκαπενταριά πόντους κοντύτερο απ’ το άσπρο.